laat je geest zijn als een schaal

Helemaal achteraan in de tuin van mijn jeugd stond een prachtige kersenboom. In mijn herinnering bloeide die boom ieder jaar rijk en droeg overvloedig vrucht. De allerlekkerste kersen. Als klein meisje mocht ik mee helpen plukken, mijn vader zette de ladder zo neer, dat ik veilig de onderste takken kon bereiken. ‘ Alléén de onderste takken….’ In de grote zak op de voorkant van het witte schortje, wat ik over mijn jurkje droeg als ik in de tuin speelde, verzamelde ik de rijpe kersen. En dan ging ik huppelend over het tuinpad naar mijn moeder, waar ik trots de oogst inleverde. Een mooie herinnering.

Wat gaf me nou de meeste vreugde, het oogsten of het weer afgeven van de kersen? Beiden. Het oogsten en het weer weggeven van de kersen vallen eigenlijk samen in één beeld; dat van de zak op mijn schort. De schaal, waarin m’n zoete oogst een plek vond . En waaruit ik met mijn kinderhandjes de verzamelde schat trots aan mijn moeder gaf. Het was de zak op mijn schort die bepalend was voor het gevoel van geluk en trots. Die zak was als een schaal.

Ik houd van schalen. Je kunt er iets in verzamelen en er ook weer mee uitdelen. Of er iets in bewaren. Voor een schaal maakt dat allemaal niet uit. Ze verzamelt niets, verwerpt ook niets en zal nooit iets vasthouden. Vol of leeg; voor een schaal is het om het even. Wat er ook inligt en of er iets in ligt; het is zoals het is. Als een schaal al iets zou kunnen ervaren, dan moet dat wel een staat van volkomen openheid en zorgeloosheid zijn.

De schaal is een mooi symbool voor het kunnen omvatten zonder bezitsdrang.

Het is een beeld wat mij inspireert. En ik stel mij voor dat de staat van mijn geest is als een schaal. Als ik zit, kan ik die afstemming ondersteunen door mijn handen als een schaal in m’n schoot te leggen. In een gebaar van zorgeloosheid; mijn handen zullen zo moeiteloos ontvangen en moeiteloos ook weer laten gaan. Er is geen enkele zorg om wat dan ook vast te moeten houden. De menselijke reflex van grijpen, vasthouden en verwerpen, lost op.

Laat dan ook zo de staat van je geest zijn; verwelkom alles wat je gewaar bent; iedere gedachte, ieder beeld, iedere sensatie, iedere emotie en laat het rusten in de schaal van je geest. Verwelkom dan de staat van zorgeloosheid en openheid. Laat komen wat komt, laat gaan wat weer gaat. Zie alles wat in jouw geest verschijnt als kostbaar en houd nergens aan vast. Ben als een schaal.